Alimenty za okres sprzed wniesienia pozwu

W ostatnim czasie zgłosił się do nas klient, któremu doręczono złożony przez jego byłą partnerkę (i matkę jego dziecka) pozew o alimenty. Powódka kilka lat temu wyprowadziła się z nowo narodzonym dzieckiem do innego miasta, zmieniła numer telefonu i unikała jakiegokolwiek kontaktu z pozwanym.
Oprócz alimentów od daty złożenia pozwu powódka poprzez swojego adwokata domagała się w pozwie zasądzenia alimentów od dnia maja 2012r., czyli aż za trzy lata wstecz.

W świetle ustalonej judykatury SN już z samego charakteru świadczeń alimentacyjnych wynika, że ich celem jest dostarczanie uprawnionemu środków do zaspokajania jego bieżących potrzeb. W uchwale SN (7) z 28.9.1949 r. (C 389/49, OSN 1951, Nr 3, poz. 60) wyjaśniono, że dochodzenie przez uprawnionego do alimentacji roszczeń alimentacyjnych za czas poprzedzający wytoczenie powództwa jest dopuszczalne, jeżeli z tego okresu pozostały niezaspokojone potrzeby albo zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na zaspokojenie tych potrzeb.

Powyższa uchwała zachowała aktualność w obecnym stanie prawnym, czemu SN dał wyraz m.in. w wyroku z 8.6.1976 r. (III CRN 88/76, OSN 1977, Nr 2, poz. 33), czy w uchwale składu 7 sędziów SN z 25 listopada 1968r, (III CZP 65/68). Przyjmuje się bowiem, że obowiązek alimentacyjny, na skutek odpadnięcia jego przesłanki jaką jest istnienie niezaspokojonych potrzeb, wygasa w granicach, w jakich potrzeby zostały zaspokojone. Stanowisko sądów w tej materii jest jednolite i konsekwentne, o czym świadczy również bieżące orzecznictwo. Jako przykład można przytoczyć orzeczenie z dnia 7 lipca 2000 r. (III CKN 1015/2000 niepubl.), w którym Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że zaspokajanie „bieżących potrzeb” może nastąpić w teraźniejszości lub przyszłości, natomiast dochodzenie potrzeb przeszłych możliwe jest tylko w sytuacji, gdy uprawniony wykaże, iż określone jego potrzeby zostały niezaspokojone, względnie że zobowiązania zaciągnięte na pokrycie tych usprawiedliwionych potrzeb nie zostały zlikwidowane. Wobec powyższego w toku postępowania podnosiliśmy, że strona powodowa nie udowodniła jakie potrzeby dziecka zostały niezaspokojone.

Czym innym jest roszczenie o zwrot kosztów utrzymania za okres sprzed wniesienia pozwu, które były pokrywane w zakresie przekraczającym obowiązek obciążający daną osobę. W tym przypadku to rodzice powódki, którzy utrzymywali swoją córkę i jej dziecko mogliby ewentualnie żądać zwrotu określonej kwoty od drugiego rodzica (naszego klienta) za okres, w którym drugi rodzic nie łożył na utrzymanie swojego dziecka. Takie roszczenie – „roszczenie regresowe”, tak jak roszczenie o alimenty za okres sprzed wniesienia pozwu przedawnia się z terminem trzyletnim.

Postępowanie to zakończyło się bardzo szybko bo już na pierwszym terminie. Nie przeszkodziło to na szczęście na oddalenie roszczenia powódki o zasądzenie alimentów za okres poprzedzający złożenie pozwu i zasądzenie alimentów od daty złożenia pozwu w wysokości akceptowanej przez naszego klienta. Sąd tym samym podzielił nasze zdanie o braku niezaspokojonych potrzeb u dziecka z okresu poprzedzającego wniesienie pozwu.

One thought on “Alimenty za okres sprzed wniesienia pozwu

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *