Negatywne przesłanki rozwodowe

Rozwód Sąd może orzec jedynie wtedy gdy stwierdzi istnienie przesłanek pozytywnych – a więc okoliczności wymaganych dla orzeczenia rozwodu przy jednoczesnym braku istnienia przesłanek negatywnych – czyli okoliczności uniemożliwiających orzeczenie rozwodu.
Art. 56 § 1 KRO mówi, że jeżeli między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, żeby sąd rozwiązał małżeństwo poprzez rozwód.

O rozwodzie i o pomocy adwokata w sprawach rozwodowych przeczytasz tutaj.

Dodać trzeba, że zasadniczą różnicą między rozwodem a separacją jest rozkład pożycia – w przypadku rozwodu musi on być zupełny i trwały, zaś w przypadku separacji – zupełny (art. 56 w zw. z art. 611 KRO).

Negatywne przesłanki rozwodowe z art. 56 §2 i §3 KRO

Istnienie ich wyklucza możliwość orzeczenia rozwodu. Przesłanki zostały wymienione enumeratywnie w art. 56 §2 i §3 KRO:
– dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków – jeśli na skutek orzeczenia rozwodu mogłoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci małżonków, rozwód jest niedopuszczalny; omawiana przesłanka odnosi się tylko do małoletnich dzieci stron. Ratio legis tego przepisu wynika z faktu, iż pełnoletnie dzieci mają już na tyle ukształtowaną psychikę, że rozwód rodziców nie pociągnie negatywnych skutków dla ich rozwoju psychicznego.

– zasady współżycia społecznego – orzeczenie rozwodu nie może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego; doktryna i judykatura wskazują, że zasady współżycia społecznego należy rozumieć jako reguły pozaprawne o uzasadnieniu aksjologicznym, które odnoszą się do uznanych w danym społeczeństwie wartości

– przesłanka wskazana w §3 ww artykułu – rozwód nie może zostać orzeczony jeśli domaga się go małżonek wyłącznie winny rozpadu pożycia małżeńskiego, chyba że drugi z małżonków wyrazi zgodę na rozwód lub odmowa wyrażenia zgody byłaby sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Przesłanki pozytywne

Rozkład pożycia małżeńskiego jest zupełny jeśli między małżonkami ustały trzy więzi: emocjonalna (wzajemne uczucia miłości i przywiązania), fizyczna (pożycie seksualne) oraz gospodarcza (wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego).
Ustawodawca uznał, że system klauzuli rozkładu pożycia najlepiej odda zamiar stworzenia dogodnych warunków prawnych, które pozwolą na rozwiązanie małżeństwa w sytuacji, gdy dany związek nie funkcjonuje już prawidłowo, a nie istnieją inne, istotne względy, które uniemożliwiałby rozwiązanie małżeństwa przez rozwód (Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz. Olejniczak A., Komentarz do art.56 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.)
Aby Sąd mógł orzec rozwód konieczne jest aby rozkład wyżej wymienionych więzi miał charakter trwały, co oznacza przede wszystkim, iż nie może być widoków na to by więzi te zostały przywrócone.